22. باب النّهي عن القول بغیر علم
این باب حاوی 9 روایت است که مجلسی حدیث دوّم و سوّم و ششم را صحیح شمرده و حدیث پنجم را با اینکه به قول خودش مجهول است ولی به عنوان حدیث صحیح پذیرفته است! آقای بهبودی نیز حدیث اوّل و سوّم و چهارم و پنجم و هشتم را صحیح دانسته است. حدیث اوّل را مجلسی «مجهول» و حدیث چهارم را «موثّق» و هشتم را «حسن» شمرده است.
متن پنج حدیث نخست این باب بسیار خوب و کاملاً با تعالیم شرع انور موافق است.
* حدیث 6- متن آن برخلاف دو حدیث قبلی ـ خصوصاً حدیث چهارم ـ است. زیرا در آنجا امام به صورت عام ـ که شامل عالم و غیرعالم می‌شود ـ فرموده: اگر پاسخ سؤالی را نمی‌دانید بگویید: الله أعلَم. امّا در این حدیث می‌فرماید: مردی که جواب پرسشی را نمی‌داند، نگوید: الله أعلَم بلکه بگوید نمی‌دانم. ما نمی‌دانیم اینگونه اخبار ناموافق و متضادّ را چگونه حجّت می‌دانند؟ و نمی‌دانیم آیا کلینی تضادّ این اخبار را درک کرده یا نه! جالب است که مجلسی خبر چهارم را موثّق و حدیث ششم را صحیح دانسته است.
* حدیث 9- مرسل است و یکی از رُوات آن «عبدالله بن شُبرُمَه الکوفی» از جانب
منصور عبّاسی، قاضی سواد کوفه بوده است و هر دو «محمّدباقر» آن را صحیح ندانسته‌اند.