166. باب في الأئمّة‡ أنّهم إذا ظهر أمرهم حکموا بحکم داود وآل داود ولایسألون البیّنة
در این باب پنج حدیث آمده که هر دو «محمّد باقر» هیچ یک را صحیح ندانسته‌اند. مجلسی حدیث 1 را حسن یا موثّق و 3 را موثّق و 2 و 5 را ضعیف و 4 را مجهول شمرده است.
ادّعای احادیث این باب آن است که امام دوازدهم به حُکم حضرت داود و حضرت سلیمانu حُکم و قضاوت می‌کند و دلیل و بیّنه و یا شاهد نمی‌طلبد!! می‌پرسیم: مگر قائم آل محمّد مسلمان و تابع قرآن نیست و دین دیگری دارد؟ مگر شما معتقد نیستید که حلال محمّد حلال إلى یوم القیامة وحرام محمّد حرام إلى یوم القیامة. وقتی در شرع جایز نباشد که قاضی بدون بیّنه و دلیل حکم کند تا روز قیامت جایز نخواهد بود. پس چگونه امام بدون طلبِ بیّنه از مدّعی حُکم کند؟ قرآن خود فرموده که در محاکمه شاهد حضور یابد و بیّنه و دلیل اقامه شود. پیامبر اکرمص ـ با آن مقام والایش ـ شاهد می‌خواست و بیّنه طلب می‌کرد، حضرت علیu نیز در زمان خلافتش در محاکمات شاهد میطلبید. پیامبر أکرم از ما فیالضّمیر مردم آگاه نبود (البقرة: 203و204) پس چگونه امام از دل مردم آگاه است؟! علاوه بر این، خداوند قرآن کریم را حاکم و مُهَیمِن بر کتب آسمانی و شرایع پیشین قرار داده است، پس چرا امام دوازدهم به جای حکم کردن به قرآن به شریعت منسوخة حضرت داودu حکم می‌کند؟! مگر ـ نعوذ بالله ـ امام قائم یهودی است؟! مگر قرآن و اسلام چه کم دارند که امام قائم به حکم داودu قضاوت می‌کند؟
در خبر سوّم تا پنجم می‌گوید: ما به حکم آل داود حُکم می‌کنیم و هر جا ندانیم روح‌القدس به ما القاء می‌کند! می‌پرسیم: اوّلاً: چرا در جَفر و جامعه و مصحف فاطمه نظر نمی‌کنید؟ (ر. ک. باب 98) شما که مدّعی بودید امام از داخل شکمِ مادر اعمال مردم را می‌بیند! (ر. ک. باب 150)
ثانیاً: چرا روح القدس در محاکمات پیامبرص و علیu دخالت نمی‌کرد؟
ثالثاً: کسی که روح القدس بر او نازل شود و مطالبی را به او القاء کند، بی‌شبهه پیغمبر است؟ آیا شما ادّعا می‌کنید که امام پیغمبر است؟
آیا این است علوم و معارفی که کلینی به عنوان «الآثار الصّحیحة عن الصّادقین» گرد آورده است؟!