164. باب أنّ الأئمّة تدخل الملائکة بیوتهم وتطأ بسطهم وتأتیهم بالأخبار‡
در این باب چهار حدیث وارد شده که آقای بهبودی هیچ یک را صحیح ندانسته است. مجلسی حدیث 1و4 را ضعیف وحدیث 2 را حسن و3 را صحیح شمردهاست.
در حدیث اوّل، راوی از امام می‌پرسد: آیا ملائک بر شما آشکار می‌شوند؟ امام انکار نمی‌کند بلکه دست خود را به یکی از کودکانش کشیده و می‌فرماید: آنها نسبت به کودکان ما از خود ما مهربان‌تراند! اگر این تصریح نباشد لااقّل تأیید ضمنی بر ظهور آنهاست و بر خلاف ادّعای کلینی در باب 61 است! روایت دوّم نیز مخالف ادّعای کلینی در باب 61 است زیرا می‌گوید: فرشتگان به متّکای أئمّه تکیه می‌کردند! می‌پرسم: صدا چگونه به متّکا تکیه می‌کند؟!
حدیث سوّم قبلاً بررسی کرده‌ایم (ص 292) و در اینجا تکرار نمی‌کنیم. حدیث چهارم نیز از اکاذیب علیّ بن أبی حمزة بطائنی است که او را می‌شناسیم (ر. ک. ص 197).