47. باب آخر وهو من الباب الأوّل

این باب فقط دو حدیث دارد که مجلسی حدیث اول را صحیح و دیگری را مجهول دانسته امّا آقای بهبودی هیچیک از آنها را صحیح ندانسته است. به نظر ما نیز سند حدیث اول به واسطة «محمد بن عیسی بن عُبَید» اعتبار ندارد[1]. متن هر دو حدیث بسیار عالی است.



[1]- او در صفحه 215 همین کتاب معرفی شده است.